- Wat doe je als je door een reorganisatie naar een nieuwe groep wordt overgeplaatst waar je geen onderdeel van wilt zijn?
- Hoe profileer je jezelf, als je niet iemand bent die graag continu op de voorgrond staat, maar inhoudelijk wel degelijk veel te melden hebt?
- En hoe geef je leiding aan Aio’s, docenten en project-partners op de momenten dat dat niet vanzelfsprekend gaat?
Dit is een greep uit de uitdagingen in de carrière van Ingrid, op dit moment Universitair Hoofdocent in een medische faculteit. In het onderstaande interview lees je hoe ze hiermee is omgegaan en op geheel eigen wijze heeft geschopt tot deelname aan een speciaal tenure track programma met uitzicht op een hoogleraarspost.
Toen ik Ingrid leerde kennen, bijna 20 jaar geleden had ze net de overstap gemaakt van het bedrijfsleven, naar de Universiteit. Ze werkte als universitair docent, fifty fifty aan onderzoek en onderwijs. We ontmoetten elkaar in een zaaltje van haar universiteit. Ik gaf daar een training en daarna werd ze de eerste officiële coachklant in mijn eigen bedrijf. Door de jaren heen hebben we op ‘cruciale momenten’ contact gehad en heb ik haar bijgestaan in het hanteren van allerlei werk-dilemma’s.
Effectief leidinggeven in een academische omgeving
Zo was ze als startend universitair docent vooral onzeker op het gebied van leidinggeven. Ze begeleide een aio, die allerlei problemen had en weinig voortgang maakte in haar project. De hulp en suggesties van Ingrid nam ze niet echt aan. “De gesprekken met die aio waren af en toe echt frustrerend. Ik wilde het heel graag goed doen, maar liep geregeld vast in de gesprekken.” Voor veel begeleiders een herkenbaar probleem. In de coaching hebben we onderzocht waar ze precies vastliep. Een van de succesfactoren was om scherp te hebben waar Ingrid als begeleider wel en niet verantwoordelijk voor was. Door te focussen op het wetenschappelijke werk en de persoonlijke situatie van de aio wat minder op de voorgrond te (laten) zetten, kon de aio uiteindelijk toch promoveren. En Ingrid had meteen veel lessen geleerd. Bijvoorbeeld hoe je lastige onderwerpen bespreekbaar maakt en omgaat met conflicten.
Omgaan met een reorganisatie
Een ander ingrijpend moment in haar loopbaan was toen ze te maken kreeg met een reorganisatie. In het oorspronkelijke plan werd ze overgeplaatst naar een groep waar ze helemaal niet bij wilde horen. De timing was ook slecht. Juist op dat moment strandde haar relatie. Natuurlijk had ze volop steun van vrienden en collega’s, maar op dat moment kon ze een nuchtere, objectieve blik van buiten goed gebruiken.
Ze zat met vragen als:
- Hoe gaan we dit nu aanpakken?
- Wat is nou een goede tactiek?
- Wie moeten we gaan benaderen?
Door te sparren en aan de slag te gaan met de netwerkanalyse methode die ik haar heb aangereikt, werd de situatie veel inzichtelijker. We wisten wie de beslissers waren, wat hun belangen waren en hadden een plannetje hoe die mensen te benaderen. Na afloop van het gesprek liep ze dan ook met overzicht en een helder actieplan de deur uit. Juist wat je nodig hebt in moeilijke tijden. En nog belangrijker, door zelf actief aan de slag te gaan, is ze terecht gekomen op een plek waar ze zich echt thuis voelt.
“Een hoogleraarschap is niet het doel, wel een mooie kers op de taart.”
Carrièrestappen: van UD naar beoogd hoogleraar
Waar Ingrid zelf het meest enthousiast over is, is dat ze haar passie heeft gevonden. Ze heeft de moedige stap gemaakt om een switch te maken van het disciplinaire onderzoek pur sang, naar onderzoek naar health care onderwijs. Zo is niet alleen de inhoud in de klas evidence based, maar ook de manier waarop dat onderwijs wordt gegeven. In deze nieuwe richting heeft ze volop samenwerkingen opgebouwd. Iets waar ze veel plezier uit haalt is juist dat samen optrekken met docenten, collega’s binnen de universiteit en internationale partners. Een van de highlights van de afgelopen periode is het organiseren van een heel groot internationaal congres. En de feedback die ze pas kreeg van een jonge vrouwelijke onderzoeker. Die voelde zich door haar geïnspireerd om ook een carrière in onderzoek naar onderwijs te starten.
Haar inspanningen op dit gebied hebben niet alleen inhoudelijk hele mooie resultaten opgeleverd, maar heeft haar ook deelname aan een prestigieus tenure track programma opgeleverd, een positie waar ook een benoeming tot hoogleraar aan hangt. Die hoogleraarspositie is natuurlijk leuk, maar belangrijker voor Ingrid is dat ze inhoudelijk zinvol werk kan doen.
Inhoudelijk leiderschap vormgeven
Ingrid is altijd gedreven geweest, maar ze is ook altijd iemand geweest die vooral geïnspireerd wordt door inhoud. Natuurlijk is zichtbaarheid belangrijk, maar ze wil het wel doen op een manier die bij haar past. En het politieke spel spelen wil ze wel op een integere en transparante manier doen. Dat is niet altijd eenvoudig in een omgeving waarin de spelregels lang niet altijd duidelijk zijn.
Profilering op een manier die bij jou past
In onze gesprekken hebben we gekeken hoe ze op haar eigen manier zichtbaar kan zijn. Omdat ze niet zo houdt van gesprekken over ‘koetjes en kalfjes’ koos ze ervoor om bij bepaalde borrels alleen even haar gezicht te laten zien en andere borrels over te slaan. De tijd die dat opleverde kon ze investeren in één op één gesprekken met collega’s, waarin ze snel de diepte in kon duiken. Dat geeft haar niet alleen meer voldoening, maar heeft ook bijvoorbeeld mooie artikelen opgeleverd.
Van bescheidenheid naar zelfvertrouwen
Ingrid kan zich nog goed herinneren dat ze deelnam aan mijn workshop Leiden met Lef. In één van de oefeningen moest je in een kring gaan staan en iets benoemen waar je trots op was. Zij was de enige die ik vroeg om het nog een keer te doen, met een scheutje meer power. Ik weet dat zij lang niet de enige is, die worstelt met bescheidenheid. Daardoor is het vaak moeilijk om het zelfvertrouwen te voelen, dat je nodig hebt om te blijven staan als je geconfronteerd wordt met kritische noten en tegenslag die iedereen in zijn/haar loopbaan tegenkomt.
Een van de grote winstpunten voor Ingrid is dan ook dat ze door de coaching de bescheidenheid wat meer van zich af heeft gezet. Daardoor kan ze meer opkomen voor zichzelf, voor wie ze is, wat ze kan en waar haar krachten zitten. Zodat ze nu ook met trots naar haar CV kan kijken. Wat niet alleen een prettig gevoel is, maar ook zorgt dat ze zichzelf op waarde schat.
Wat ik het coolste vind is dat haar verhaal laat zien dat je niet je ellebogen hoeft te gebruiken of jezelf eindeloos op de borst moet kloppen om erkenning te krijgen voor het werk dat je doet. Maar dat je manieren kunt vinden om op je eigen manier zichtbaar te zijn en op een eerlijke en transparante manier mee kunt doen in het politieke spel.
“Op cruciale momenten met jou kunnen sparren heeft me enorm geholpen”
Het effect van coaching op academisch succes
Ingrid merkt om zich heen dat veel mensen een soort schaamte hebben om een coach in te schakelen. Ze denken ik kan het wel alleen, maar daar kijkt zij anders tegenaan. Natuurlijk heeft ze collega’s, vrienden en familie die met haar ondersteunen. Maar een collega kan niet altijd de juiste vragen stellen. En sommige dingen bespreek je niet met je collega’s omdat ze zo vertrouwelijk zijn en worden ook niet altijd begrepen door vrienden die niet in de wetenschap werkzaam zijn. Een buitenstaander die de dynamiek van je werk goed kent en met wie je vertrouwelijk kan sparren is heel waardevol.
“Op cruciale momenten met jou kunnen sparren heeft me enorm geholpen”, vertelt ze tijdens het interview. Een gesprek levert haar vaak direct een opgeruimd hoofd op. In een gesprek worden de stressvolle dilemma’s inzichtelijker en daardoor wordt het helderder wat haar te doen staat.
In verband met privacy zijn de naam en enkele details geanonimiseerd. Het verhaal is in samenspraak met een echte coachklant gemaakt.
Ben je benieuwd wat coaching voor jou zou kunnen betekenen? Mail me dan gerust om een kennismakingsgesprek in te plannen.